Meertekst

vertaalt, redigeert, ordent en schrijft technische teksten

Het perfecte plaatje

Het perfecte plaatje? Deze week kan ik gewoon écht niet kiezen wat mijn weekbreakmoment was. Maandagavond dacht ik dat dít hèt moment was: een shopafspraak bij de Praxis. Ergens is het dieptriest om online een afspraak te moeten maken om een halfuurtje te komen winkelen. Vooropgesteld: ik mis het winkelen helemaal niet. Ik kan dus blijkbaar prima zonder impulsaankopen of de nieuwste mode-items. Maar mijn project Roland Grassos gaat natuurlijk wel door. De achtertuin is geverticuteerd totdat ik er, in combinatie met overmatig golfen, een schouderblessure aan over heb gehouden. Maar nu had ik dus dringend kalk nodig. En graszaadjes. En potgrond. En een uitje. Het voelde als een historisch moment, vooral omdat dit de een-na-laatste dag was waarop winkelen op afspraak de norm is. Tijd voor een selfie dus.

Dinsdag proosten we op de koning, met vier in de tuin. Vandaag zijn we in overtreding, morgen zou het wél mogen. Het voelt als een raar soort feestelijke afsluiting van een tergende periode, op naar een nieuw begin. Niemand heeft de wijsheid in pacht, niemand weet hoe het verder moet. De zorg, handhaving, het onderwijs, de horeca – iedereen bekijkt de pandemie vanuit zijn eigen perspectief. We zijn er nog lang niet en dat is eng. Maar nu proosten we op elkaar en op de teugels die morgen gaan vieren. We verheugen ons op wat er vanaf morgen weer mogelijk is: zomaar doelloos en onverwacht shoppen, niet 1 maar 2 gasten ontvangen, geen avondklok meer en zomaar op een terrasje ploffen. Misschien is dit dan toch mijn weekbreakmoment?

Maar ik twijfel nog. Die Koningsdag heb ik namelijk ook urenlang achter de laptop doorgebracht en me verbaasd over alle technische mogelijkheden. Het bezoek aan de Silicon Valley slash tech hub van Nederland, Eindhoven, wilde ik wel even kijken tijdens mijn koffie met oranjesoes. Normaal kijken wij altijd tv via een beamer, maar dat is overdag in verband met het licht helaas onmogelijk, dus zat ik 2 uur lang met de koninklijke familie op schoot. Dat was niet gepland, maar deze koningsdagviering nieuwe stijl vond ik blijkbaar erg leuk. Geen koekhappen maar hightech hamburgers en een race-simulator. Geen schreeuwend en fotograferend volk achter de dranghekken, maar lekker zelf de zendertjes van de familie afluisteren. Ik ben al jaren razend benieuwd hoe zij de naam “Ariane” uitspreken en eindelijk heb ik het dan zelf meermaals kunnen horen. Wat me overigens raakte was de blinde man die een emotiebril aan het ontwikkelen was waarmee hij non-verbale communicatie van anderen kan omzetten in trillingen die hij kan voelen. Een blinde kan daarmee daadwerkelijk voelen wanneer iemand glimlacht of wanneer zijn gesprekspartner afhaakt. Een fantastisch concept! 

In de avond zat ik zelfs 3 uur lang met de laptop op schoot, maar dat kwam omdat ik The Streamers niet uit de beamer kan toveren en dit feest wilde ik hoe dan ook meemaken. Het inloggen was problematisch en spannend. Lang had ik bovenaan in beeld staan: ‘Er is iets misgegaan. Probeer het later opnieuw.’ Maar ik durfde niet te verversen, stel dat ik er uit zou worden geknikkerd? Veelvuldig appcontact met anderen verhoogde de spanning alleen maar: Heb jij al beeld? Ik hoor iets! Ik hoor niets! Ja!!!!! We zijn binnen! Een vreemd soort saamhorigheidsgevoel kreeg ik hierbij. Net alsof we echt allemaal samen bij het concert waren. Het was fantastisch! Wat een mooie hightech afsluiting van Koningsdag. Van een coronatijdperk. Van de avondklok. Dít was mijn weekbreakmoment.

Totdat ik de volgende dag met een lieve vriendin live ging wandelen. Geen digitale stress. Starten op een ouderwets boerenerf met spierwitte superzachte loslopende lammetjes die zich laten aaien. Een dikke parmantige kip. Lunchen op een kleedje tussen het fluitenkruid en de pinksterbloemen, in de volle zon. En op de terugweg om 14:00 uur langs een terrasje komen. We hebben net geluncht en het is te vroeg voor een borrel. Zullen we wel, zullen we niet? We kijken elkaar vragend aan en dan pakken we spontaan ons eerste terrasje sinds bijna 7 maanden. Omdat het kan. Misschien was dit dan toch wel mijn weekbreakmoment?

Wat is het perfecte plaatje bij deze week?
Het perfecte plaatje
Schuiven naar boven