6 januari, Driekoningen. De dag waarop de katholieken de komst van de Wijzen uit het Oosten vieren. Waarop het kerstverhaal ‘rond’ is en de kerststal kan worden opgeborgen. Op naar het voorjaar en het licht.
Maar even heel eerlijk; ook in onze tijd kwam de verrassing uit het Oosten. Eentje die onze samenleving volledig op zijn kop zette. Zullen wij over zeg tweeduizend jaar ook jaarlijks worden herdacht? Bijvoorbeeld met twee dagen contemplatieve quarantaine en feestelijke mondkapjes om ons lijden te herdenken? Voorafgegaan door een collectieve thuiswerk- en -schooldag? En zullen ‘ze’ dan denken “Die arme wereldburgers hadden het toen best zwaar, maar ze kwamen er weer bovenop. Net zoals na de Spaanse griep, de pest, de pokken, polio, tbc, de papegaaienziekte, legionella, aids, SARS, ebola en zo.” Ik hoop het maar.
Voor sommigen kunnen de knusse kerstlichtjes niet lang genoeg blijven staan, maar ik krijg zo langzamerhand ernstig behoefte aan natuurlijk daglicht. Het einde van elk jaar voelt voor mij als een donkere trechter waar ik ingezogen word, zonder licht aan het einde van de tunnel. En op een onverwacht moment, alsof je een bocht omgaat, zie ik ineens weer licht. Wordt de trechter weer breder en heb ik genoeg van al die kaarsjes en prulletjes. En na een dag opruimen en sjouwen, stofzuigen en ramen lappen ben ik helemaal klaar voor het voorjaar. Kom maar door met de eerste bloembolletjes!
Kom maar door met werk, met collega’s, met nieuwe inzichten en uitdagingen. En heel langzaam bekruipt mij het gevoel dat ik zelfs zin heb in een nieuwjaarsreceptie. Maar dan een echte. Zo een waar je vroeger met gepaste tegenzin heen ging. Waar je de nieuwjaarszoenen van sommige collega’s angstvallig probeert te ontwijken terwijl je vol overgave de collega’s knuffelt waar je echt blij mee bent. Waar je ongegeneerd aan elkaars glas zit en íets teveel drinkt. Waar je een bitterbal aanneemt uit de kleffe hand van een collega die er nog net eentje voor je heeft kunnen bemachtigen.
Waarvoor je je mooie kleding en schoenen uit de kast haalt. Waar je zomaar op iemand van een heel andere afdeling afstapt om eens te praten over zijn opleiding en werk, in verband met de naderende studiekeuze van je zoon. Waar je met andere freelancers verwikkeld raakt in een discussie over wie de uren betaalt die je hebt ingepland voor een aangekondigde opdracht die niet verschijnt. Waar je met je directe collega’s ‘nuchter’ het nut van onze handleidingen bespreekt. Wij zijn thuis bijvoorbeeld in amper twee maanden tijd 1 Audi en 3 Volkswagens verder (full benzine, full electric en hybride). We hebben de respectievelijke handleidingen meermaals moeten doorbladeren maar konden niet vinden wat we zochten. Of het stond er wel in, maar zodanig vertaald dat de betekenis voor de gebruiker volledig verloren is gegaan.
Ik wil op de nieuwjaarsreceptie daarom met mijn naaste collega’s kunnen klagen over geautomatiseerde vertalingen. Omdat ook zij precies weten hoe de vertaalprogramma’s werken en welke onnavolgbare keuzes en fouten er in het verleden de databases zijn ingegaan. Ook zij hebben een hekel aan tags midden in zinnen. Alleen zij weten wat een segment is en hoe moeilijk het is om dit dusdanig te vertalen dat dit snippertje tekst overal en altijd opnieuw foutloos kan worden gebruikt. De nieuwjaarsreceptie: een uitstekende plek om dit soort ervaringen uit te wisselen en elkaar te stimuleren om het dit jaar nog beter aan te pakken.
En tegen het einde van de receptie, als de partypoopers weg zijn en de gesprekken persoonlijker worden, wil ik met een paar gestreste thuiswerkers nog even napraten over het hoopvolle filmpje van Erik Scherder dat ik laatst op YouTube zag. Erik legt uit hoe je je frontale lob en hersenstam heel eenvoudig kunt stimuleren om je amandelkern – die verantwoordelijk is voor angst en negatieve emoties – te onderdrukken en hoe je je ademhaling, hartslag en bloeddruk kunt beïnvloeden. Met beweging, studie en muziek!
2020 hoort niet tot mijn favoriete jaar, hoewel ik er zeer naar had uitgekeken. 2020 lijkt op 2.0. Maar zoals wel vaker met 2.0 releases heeft het niet gebracht waar we ons op verheugden. Wat dat betreft verwacht ik heel wat meer van 2.1!
Ik wens je een beter 2021 en mocht je gestrest zijn, bekijk dan vooral dit filmpje van Erik Scherder – Waarom krijg je stress van thuiszitten: https://www.youtube.com/watch?v=ybZN1x3Qylk
