Ken je die mop van …
Die dakdekker die dinsdag om 7.30 uur de lekke dakkapel zou komen maken?
Dus ik heb mijn hele kantoor weer verplaatst, ditmaal naar de slaapkamer van dochterlief. Weer een nieuwe werkplek ingericht. De dakdekker bleek echter niet te komen, vanwege ziekte van zijn compagnon. En vannacht heeft het weer zo hard geregend dat ik van angst niet kon slapen.
Ken je die mop van …
Die dochter die probeerde voor haar moeder een herhaling van een longmedicijn te krijgen?
Ik heb een hele ochtend aan de telefoon gezeten met apotheek en huisarts (inclusief: “u-bent-beller-nummer-7”) die van het kastje naar de muur wijzen. Uiteindelijk leek het geregeld en zou haar medicijn worden thuisbezorgd. Dus niet. Na 3 dagen en weer een ochtendje rondbellen is het me gelukkig toch nog gelukt.
Ken je die mop van …
Die techniekschrijver die bij de lunch altijd een kopje Knorr drinkbouillon tuinkruiden nodig heeft?
Schepje uit het recyclebare glazen potje oplossen in heet water en roeren maar? Nou; dat kan dus niet meer. Het zit tegenwoordig lekker onzuinig met 5 voorverpakte plastic 1-kops zakjes in een doosje. En daar word ik dus heel boos van. Verpakkingswaanzin! Geldklopperij! En de cup-a-soup broccoli bestaat ook al niet meer. En de wijn uit de bonus was niet leverbaar.
Ken je die mop van …
Die vertaler die een opdracht kreeg aangeboden die in eerste instantie heel erg leuk leek, maar die haar puntje bij paaltje een angstig gevoel gaf omdat het allemaal te nieuw en te onoverzichtelijk was? Na heel veel dubben heb ik resoluut ‘nee’ gezegd en was trots op mezelf. Maar een week later rammelde diezelfde opdracht alsnog aan de poort. En ik geloof dat ik open heb gedaan.
Zo’n week was het dus. Druk, onrustig, chaotisch. Wat ben ik dan blij met af en toe een leuk appje van de buuf die in het kantoor hiernaast zit of van een vriendin die de allerlaatste Allerhande voor mij heeft veiliggesteld.
En toen ik vanmiddag moe en moedeloos thuiskwam – zonder drinkbouillon of wijn – stonden er ineens twee mannen bovenop de dakkapel. De dakdekkers! Toch nog!
Ik denk dat ik lekker vroeg naar bed ga zo.
