“Ik en mijn collega’s … “
“Ik en mijn moeder … “
“Ik en Klaas … “
Oké; de opsomming is niet fout, maar beleefd is anders.
Het is een #nevenschikking en dan is het gebruikelijk en uiterst beleefd om eerst de ander te noemen en pas daarna jezelf.
Heb je er wel eens bij stilgestaan dat de collega’s uit dit voorbeeld zich gepasseerd kunnen voelen? Ondergeschikt?
Beleefdheid, fatsoen, etiquette – het is net smeerolie: teveel wordt smerig, te weinig geeft frictie.
Maar de juiste dosering zorgt voor een aangename samenwerking!
Ik en ik