Deze week was ik op bezoek bij een collega-ondernemer: ridder Lenny.
Zijn kasteel ligt afgemeerd in de insteekhaven van Amersfoort. Ik zag het toevallig liggen, midden op het industrieterrein. De volgende dag stond er een klein berichtje over in de krant. Snel googelde ik hem. Ridder Lenny, een geboren Surinamer die van jongs af aan maar één droom had: een eigen kasteel. Leven als een ridder. En in plaats van in Suriname bij de pakken neer te gaan zitten, heeft hij eigenhandig zijn droom verwezenlijkt en vaart hij nu met zijn drijvende kasteel ‘Vlotburg’ door West-Europa.
Kijk, dat vind ik nou gaaf, inspirerend, en ik besloot dat ik hem wilde bezoeken. De oude ridder heeft een eigen website. En filmpjes op YouTube. En links naar heel veel artikelen in de media. Ridder Lenny is online een beroemdheid!
Ridder Lenny heeft ook een mobiele telefoon en gezien alle coronastress stuurde ik hem een sms’je om te vragen of we vrijdagmiddag welkom waren. Binnen een uur belde hij me terug en vreemd genoeg voelde het alsof ik Sinterklaas himself aan de lijn had. Een ridder met Surinaamse tongval die mij opbelt – yeah, right!
Het werd een mooi herfstvakantie-uitje en het hele gezin ging mee, op de fiets. Zelfs oop kwam ervoor uit Loosdrecht gefietst. Even in een andere wereld verkeren. Met mondkapjes op vluchten naar het verleden. Lenny heeft namelijk een compleet binnenvaartschip verbouwd tot museumkasteel. Met een kroeg, een harnaskamer, een werkplaats, een leerlooierij, ja zelfs een heuse martelkamer heeft hij naar zijn eigen ideeën over de middeleeuwen nagebouwd. Hele kringloopwinkels heeft hij hiervoor leeggekocht en qua opgezette dieren is Martien Meiland er niets bij. Tussen de soms kitsch bevinden zich pareltjes van schilderijen en er is zelfs een ets van oud-Amersfoort!
Van alles heeft hij verzameld om de grappen en gruwelen van de middeleeuwen te visualiseren. De lompen die kleding voorstellen worden dapper gedragen door zelfgemaakte gezichten en handen van papier-maché. Er is zelfs een speurtocht in vier talen. Ik heb een immense bewondering voor de man die zijn droom op deze manier heeft vormgegeven. Hij heeft zijn kasteel, loopt dagelijks in riddertenue en heeft hiervan zijn ‘verdienmodel’ gemaakt.
Boven op het dek kom ik hem tegen. Hij staat er bij zijn minipaardje Hercules, het circuspaardje dat kan tellen en apporteren. En beiten, zoals het bordje waarschuwt. Ridder Lenny is druk in gesprek, vooral met Hercules. Met niet aflatend enthousiasme vertelt hij de steeds weer nieuwe bezoekers over zijn droom en zijn paardje.
De Vlotburg ligt nog tot en met 4 november in Amersfoort. “En daarna?” vraag ik ridder Lenny. Hij haalt zijn schouders op. “Geen idee,” antwoordt hij.
Wát een eigenzinnig vrij man. Met recht: een zelfstandig ondernemer, vind je niet?
